​

In 2010 hebben wij, Leo en Hizkia, voor het eerst een bezoek gebracht aan Israël.

Naast het ontdekken van het land zagen wij ernaar uit om een ochtend mee de muur op te gaan om samen met anderen te proclameren. Wij waren bekend met het hardop lezen van Gods beloften voor Israël, maar letterlijk op de muren staan en God te herinneren aan zijn beloften was een heel bijzondere ervaring! Bart kwam de avond voor dat wij de muur op zouden gaan langs om het een en ander uit te leggen. Wij waren diep geraakt door zijn passie en liefde voor het woord van God en het volk waar God zo enorm van houdt: het Joodse volk. 

Tijdens deze reis hebben wij net als Ruth gezegd: “Uw volk is mijn volk en uw God is mijn God”. Wij namen ons voor om “zo vaak mogelijk” naar Jeruzalem te gaan en als wachter dienst te doen.

 

Wij voelen ons enorm bevoorrecht dat wij de gelegenheid hebben om vaak naar Jeruzalem te gaan en letterlijk de opdracht, die in Jesaja 62 staat, te vervullen.

Als wij Gods woord proclameren op de muren en om ons heen kijken, zien wij letterlijk de restanten van een lange geschiedenis (stad van David, muren herbouwd door de Ottomanen, het land dat niet meer woest en ledig is, en meer…)

Daarnaast is het zo bijzonder om te ontdekken dat delen van profetieën gaan over de tijd van vandaag! Uiteraard ook over de toekomst: Zion is de plaats waar de Messias zal terugkomen om vanuit Jeruzalem de wereld te regeren!

 

Ondanks dat wij onze familie regelmatig missen zijn wij steeds weer verheugd om naar Jeruzalem te gaan, om samen met Albert en andere wachters de muur op te gaan en … het is nooit saai!!