Albert de Hoop, oktober 2020
Psalm 122:6-7 (NBG) – Bidt Jeruzalem vrede toe: “mogen wie u liefhebben, rust genieten; vrede zij binnen uw muur, rust in uw burchten”.
Velen van jullie volgen, net als wij, het nieuws uit Israël op de voet. En wat willen we graag goede berichten horen. We kunnen er blij van worden als er positieve zaken te vermelden zijn. Maar helaas, al maanden lang worden we helemaal niet blij van de berichten. Het gaat gewoon niet goed in Israël. Er is alle reden tot grote zorgen om Sion, om het Joodse volk, om dit prachtige land Israël en om de stad Jeruzalem.
Wat is er dan mis?
Ik zal een paar zaken benoemen die mis gaan. En ik besef heel goed dat als we dat op een rij gaan zetten, het erop kan lijken dat we als betweters Israël op de vingers willen tikken, maar laat het duidelijk zijn, dat is niet de bedoeling van deze blog. Integendeel. Dus lees gerust verder.
Corona
Het aantal besmettingen in Israël is gigantisch hoog, meer en meer mensen komen in het ziekenhuis terecht, het aantal doden neemt toe. En er is geen einde in zicht. De verwachtingen zijn uiterst somber.
Israël heeft bij de eerste golf heel goed gehandeld, waardoor er relatief weinig besmettingen en sterfgevallen waren, maar nu, bij de tweede golf is het precies het tegenovergestelde. Vorige week, meer dan 7000 besmettingen per dag!
Economie
Na de eerste golf werd een begin gemaakt met het opstarten van de economie. Langzaam, dat wel. De grenzen bleven dicht, waardoor de hele toeristenindustrie verlamd bleef. De werkeloosheid steeg in Israël tot boven de 25% en de druk op de sociale voorzieningen blijft maar groeien. En nu met de tweede golf staat de economie nog verder onder druk.
En de mensen zijn wanhopig. Elke financiële buffer smelt gewoon weg. Er is geen of veel te weinig inkomen, geen uitzicht op verbetering, een toekomstperspectief van nul komma nul.
Regering
De regering van Likud en Blauw/Wit zou een regering van nationale eenheid moeten zijn. Maar het tegendeel is waar. Uit de berichten komt telkens weer het beeld naar voren dat daadkracht ontbreekt, onderling vertrouwen ver te zoeken is en tegenstrijdige belangen een verlammende werking hebben op de regering.
Bibi Netanyahu was in het verleden een daadkrachtige leider, maar hij lijkt in deze dagen een ander persoon. Hij is leider van een regering die niet naar behoren functioneert en het lukt hem niet om de zaak vlot te trekken.
Demonstraties
Al wekenlang zijn er protesten, betogingen en demonstraties tegen Netanyahu en de regering. De frustraties in Israël zijn groot en men heeft weinig geloof dat deze regering de problemen kan oplossen. Gezinnen lopen vast, kinderen kunnen niet naar school, ouders hebben geen werk meer.
Daarnaast zijn er ook nog degenen die vinden dat Netanyahu moet aftreden. Bij de verkiezingen was hij niet te verslaan, maar daar nemen zijn tegenstanders geen genoegen mee. Samen met degenen die echt hulp nodig hebben in deze crisis gaan zij nu de straat op om verandering te eisen in de hoop dat zij Netanyahu weg kunnen protesteren.
Judea en Samaria
De Joodse dorpen in Judea en Samaria voelen zich aan de kant geschoven. Bouwvergunningen worden niet verleend ondanks de woningnood. Redenen voor deze bouwstop zijn de zogenaamde vredesbesprekingen met de Arabische landen. Bouwen in deze dorpen zou namelijk een negatieve invloed hierop hebben.
Nadat de belofte van soevereiniteit niet is nagekomen, is het opnieuw zover dat groei van de Joodse dorpen tegengehouden wordt.
Daartegenover ziet men dat de Arabieren geen enkele terughoudendheid kennen als het om bouwen gaat. Zij bouwen, vaak zonder vergunning, waar zij maar willen. En hier wordt niet of nauwelijks tegen opgetreden. En ook hier groeit dus de frustratie.
De grens met Gaza
De steden en dorpen aan de grens met Gaza liggen letterlijk in de frontlinie. In Gaza heerst Hamas met als enige doel, de vernietiging van Israël. Onderhandelingen en wapenstilstanden komen er alleen als het in het belang van Hamas is. En dat alleen voor de hele korte termijn.
Met als gevolg dat telkens weer de raketten, de mortieren, de ballonnen met explosieven de Joodse dorpen terroriseren. Nooit de zekerheid van een rustige Shabat. Altijd alert zijn of het alarm af zal gaan. Kinderen nooit zonder toezicht laten spelen. Waken dat de schuilkelder binnen seconden te bereiken is.
De roep om ingrijpen tegen deze terreur klinkt luider en luider. Maar de regering maakt nog geen aanstalten om Hamas aan te pakken. En de trauma’s stapelen zich op.
Aliyah
Israël is dé plek waar het Joodse volk kan en mag wonen. De tijd van de ballingschap is voorbij. Elke Jood mag terugkeren naar het Land. En toch wonen er nog miljoenen buiten de grenzen. Er wordt gewerkt aan het thuisbrengen van de Joden, maar in Israël een nieuw leven opbouwen was al moeilijk en nu, met deze crisis, is het nog moeilijker geworden. Alle onzekerheden helpen niet echt om de terugkeer van het Joodse volk in de hoogste versnelling te zetten. Die terugkeer gaat mondjesmaat. Zeker, we spreken over duizenden, zelfs tienduizenden die aliyah maken per jaar. Maar…, het zouden er eigenlijk miljoenen moeten zijn.
Lockdown
Inmiddels is Israël voor de tweede keer dit jaar in lockdown en afgelopen vrijdag werden de restricties nog eens aangescherpt. Opnieuw zitten de mensen thuis, het werk ligt stil of is zelfs verdwenen. Restaurants, bedrijven, die net de eerste golf hebben overleefd, zien met lede ogen de nieuwe moeilijkheden op zich af komen.
Deze lockdown lijkt opnieuw behoorlijk lang te gaan duren. En de onderlinge verwijten in Israël blijven doorgaan. Liggen de problemen aan de regering? Of de orthodoxen? Of de Arabieren? Of dragen de demonstranten schuld? Of is het Israëlische publiek in zijn geheel schuldig aan het feit dat het virus zo om zich heen blijft grijpen?
Wie ook de “schuldigen” zijn, de crisis is er en een oplossing lijkt heel ver weg.
En nu dan?
Je zou bij het bovenstaande helemaal ontmoedigd kunnen worden. Geen oplossing, geen vooruitzicht. Of misschien heb je juist wel allerlei gedachten hoe het anders zou moeten. En misschien vind je zelfs wel dat Israël nu toch echt wel moet veranderen, want anders … Ja, want anders …?
Maar weet je, als wij gaan wachten op de verandering van Israël, dan moeten we misschien wel heel lang wachten. Zij zijn namelijk net als heel veel niet-Joden. Zeg maar, net als heel veel christenen. Verandering van levenspatronen gaat niet heel snel. Dus ook niet bij het Joodse volk. Het is dan ook niet onze taak om naar Israël te kijken met de verwachting dat alles eerst bij hen veranderen moet voordat de nieuwe tijd aanbreekt. Wij hebben een heel andere taak!
Romeinen 15:25-27 (NBG) – Want Macedonië en Achaje hebben goedgevonden een handreiking te doen aan de armen onder de heiligen te Jeruzalem. Zij hebben het immers goedgevonden, maar zijn het ook jegens hen verplicht, want indien de heidenen aan hun geestelijke goederen deel hebben gekregen, behoren zij ook met hun stoffelijke goederen hen te dienen.
Deze tekst wordt niet zo vaak aan ons, de gelovigen uit de heidenen, voorgehouden. Maar het staat toch echt in de Bijbel. Omdat wij, heidenen, deel hebben gekregen aan de geestelijke goederen van de Joden, zijn wij VERPLICHT (!) hen te dienen met onze lijfelijke mogelijkheden.
En dat dienen van Israël is dus de taak die wij hebben. Voor ons als wachters houdt dit in dat we al die zorgen en problemen omtrent Israël bij Vader brengen en Hem herinneren aan Zijn beloften van herstel voor Zijn geliefde volk Israël. Dan krijgen al die bovengenoemde zaken een heel ander perspectief. Er zijn heel wat teksten om bij die problemen te proclameren en voor Gods troon te brengen. Dus niet wachten op Israël, maar van Vader verwachten dat Hij zal ingrijpen.
Corona
Jeremia 33:6 (NBG) – Zie, Ik zal haar genezing schenken en herstel, Ik zal hen genezen en hun een schat van bestendige vrede ontsluiten;
Economie
Deuteronomium 7:13 (NBG) – Hij zal u liefhebben, zegenen en talrijk maken; Hij zal zegenen de vrucht van uw schoot en de vrucht van uw bodem, uw koren, most en olie, de worp van uw runderen en de dracht van uw kleinvee, in het land, waarvan Hij uw vaderen gezworen heeft, dat Hij het u geven zou.
Regering
Jeremia 3:15 (NBG) – Ik zal jullie herders naar Mijn hart geven, en die zullen jullie met wijsheid en inzicht weiden.
Demonstraties
Jeremia 32:39 (NBG) – Ik zal hun één hart en één weg geven, zodat zij Mij vrezen al de dagen, hun en hun kinderen na hen ten goede;
Judea en Samaria
Ezechiël 36:8-12 (NBG) – Maar gij, bergen van Israël, zult uw takken voortbrengen en uw vruchten dragen voor Mijn volk Israël, (…) Ik zal de mensen op u talrijk maken: het ganse huis Israëls; de steden zullen weer bewoond en de puinhopen herbouwd worden. (…) Ik zal mensen op u doen verkeren, en wel Mijn volk Israël, die zullen u in bezit krijgen;
De grens met Gaza
Jesaja 41:11-13 (NBG) – Zie, allen die tegen u in woede ontstoken zijn, staan beschaamd en worden te schande; de mannen die u bestrijden, worden als niets en komen om; gij zult hen zoeken, maar niet vinden, de mannen die u bestoken; zij worden als niets, ja vernietigd, de mannen die tegen u oorlog voeren. Want Ik, de Here, uw God, grijp uw rechterhand vast; die tot u zeg: Vrees niet, Ik help u.
Aliyah
Ezechiël 36:24 (NBG) – Ik zal u weghalen uit de volken en u bijeen vergaderen uit alle landen, en Ik zal u brengen naar uw eigen land;
Lockdown
Jesaja 26:19-21 (NBG) – Herleven zullen uw doden – ook mijn lijk –, opstaan zullen zij. Ontwaakt en jubelt, gij, die woont in het stof! Want uw dauw is een dauw van licht; en de aarde zal aan de schimmen het leven hergeven. Kom, Mijn volk, ga in uw binnenkamers, en sluit uw deuren achter u; verberg u een korte tijd, tot de gramschap over is. Want zie, de Here verlaat Zijn plaats om de ongerechtigheid der bewoners van de aarde aan hen te bezoeken; dan zal de aarde het op haar vergoten bloed aan het licht brengen en haar verslagenen niet langer bedekken.
Met deze teksten (en nog vele andere) mogen wij voor Gods troon komen en Hem herinneren aan Zijn beloften. We roepen Hem aan en verwachten het van Hem. En als we tot Hem roepen dan hoort Hij ook!
Daniel 9:19 (NBG) – O Here, hoor! O Here, vergeef! O Here, merk op! Treed handelend op! Aarzel niet! Om Uwszelfswil, mijn God, want Uw naam is uitgeroepen over Uw stad en over Uw volk!
Dit gebed van Daniel is niet bepaald een keurig formuliergebed. Het is letterlijk een schreeuw naar God. Hij is de Enige die uitkomst kan bieden.
Met Daniel roepen we het uit, niet één keer, niet twee keer, maar voortdurend. We blijven God herinneren aan Zijn Woord. We gunnen onszelf geen rust en we laten Hem geen rust totdat Hij Jeruzalem grondvest en het stelt tot een lof op aarde (Jesaja 62:6-7).
Shalom vanuit Jeruzalem.
Albert de Hoop, oktober 2020
Comments